Albisteak
Blues Hotsak
Aspaldikoa da Gipuzkoako txoko honetan blues,
jazz eta horrelako doinu beltzekiko zaletasuna. Urteak dira musika mota
horien inguruko jaialdiak eta kontzertuak antolatzen direla Deba
bailarako herrietan (Debajazz jaialdia, Ibetondoko jazz jaialdia,
Jazz-Blues zirkuitua...). Musika hauek argitaratzen duen diskoetxea ere
sortu zen orain 25 urte, Soraluzen. Sarrerak : Iratxo denda.
ZIZURKIL BLUES
XVIII.
BLUES GAUA iazko edizioa azken orduan suspenditu behar izan zen
pandemia zela eta. Aurten ere tabernetako kontzertuak ezin izan dira
egin baina Udalak ez du ekintza baztertuta utzi nahi. Horrela, aurreko
ediziotan izandako arrakastaren bidetik azaroaren 06an, larunbatarekin izango da kontzertua arratsaldez hasita Joxe Arregi plazan. Bertako ostalari batzuen lankidetzarekin, jakina. Aurten
musika beltzaren moldeen hotsak entzuteko parada izango da bi talde
berezirekin. Bata, Frantziako eta Euskal Herriko musikariak, Baionako NICO WAYNE TOUSSAINT Feat. Iker Piris & The Electras armonika jotzaile trebatuaren inguruan osatutako taldea eta bestea Gasteiztik, The ALLNIGHTERS, Euskal Herrian dugun banda beteranoena (haize instrumentuekin zazpikotea osatuz). Bakoitzak bere onena eskainiz. Beti bezala sarrera doan.
Arratsaldeko 19: 00etan
Omenaldia, jokoa eta zentzuen gozamen osoa
Funtsean, Nucli Trio,
Guillem Plana gitarra lanean, Aleix Forts kontrabaxuan eta David Viñolas
baterian osatzen duten jazz guitar hirukote klasiko bat da. Klasikoa, bere
burua aurkezteko garaian eta bere janzkeran; jostalaria, freskoa eta guztiz
garaikidea bere barne beroan, ordea. Baita Vic-eko Jazz Cava aretoan hilabetero
ematen dituzten zuzeneko saioetan ere, non inguruko artista bat gonbidatzen
duten aldioro eta arreta osoz aukera bakoitzerako espreski atondutako
errepertorioa prestatzen duten. Haietan Raynald Colom, Edna Sey, Adrià Plana,
Alba Careta, Eloi Escudé edo Marta Roma bezalako artistekin ideia, soinu eta
bizipenak partekatu ahal izaten dituzte. Lehen diskoa kaleratu berri dute.
Flamenkoaren poesia
Flamenkoaren lengoaia
unibertsalak ez dauka mugarik, ezta jatorririk ere, ez du berea beste hizkerarik
ulertzen. Hain du berea non Juanjo Navas
kantari bilbotarra egungo Flamenkoaren panoramako kantaririk nabarmen,
arduratsu eta originalenetako bat bezala definitu izan den. Jaialdi ugaritan
eta kantaleku ezberdinetan eman dituenak nahikoa adierazgarri ez balira, Reflejos
de Andalucía deritzan bere lehen diskoan Beñat Arginzoiz idazle bilbotarraren testuak interpretatu ditu. Garbizale eta aldi
berean heterodoxo, Juanjo Navas historiako lehen kantaria izan dugu euskarazko
saeta bat interpretatzen, generoaren
ikuspegi berri eta original bat emanez. Horrek eta bere ibilbidearen kalitateak
Blas de Otero fundazioarekin
harremana egiteko aukera eman zion. Ondorioz Redoble de conciencia
poemategiko testuak interpretatu ditu bere bigarren diskoa den Digo Vivir honetan.
Doug MacLeod
Gaztetan,
Doug MacLeod musikariak totelka eta isekak pairatuz gainditu behar izan zuen barruko lotsatia.
Gitarra bat hartu eta kantatu ondoren, bere ahotsa aurkitu zuen. Hogeita hamar
urte luzetan estudioko 21 disko, zuzeneko batzuk, bildumak, blues gitarra
menderatzeko DVD bat eta zuzeneko beste bat... Etenik gabeko lan honek ekarri dio ospea.
Artista askok, Albert King, Albert Collins, Joe Louis Walker eta Eva Cassidy
barne, bertsionatu dizkiote abestiak. Telebistako filmetan entzuna
izateaz gain. Larunbatean, hilak 2, Ermuan (Bizkaia) izango da Nestor Pardo musikari galiziarrarekin batera. Jazz-Blues Zirkuitua 2021.
Omenaldi, konpromezu eta soinu plazer hutsa
Juan De Diego, tronpeta jotzaile bilbotar nekaezin eta oparoa, bueltan dator proiektu
berri batekin eta hori beti gauza pozgarria da bere jazz ausart, dotore eta
ñabarduraz betea maite dugun guziontzat. Oraingo honetan, ohiko kalitate maila
altuan eta estreinako aldiz, laukote
akustiko moduan (piano, kontrabaxu, bateria eta tronpeta) grabatu du Grebalariak izeneko disko hau. Bertan, Juanek erabilitako patxadari esker, soinuek tapiz
moduko ehundura ederra zein modu delikatuz sortzen duten ikusi eta gozatu ahal
izateko aukera ezin hobea izango dugu.
Beb-bop itxura klasikoko oinarri batetik abiatuta eta bizitasun
geldiezinez, hori baino askoz musika jario zabalagoa da Juanena. Oinarrizko
hizkuntza horretaz muineraino blaitu eta haren aukera mugaezinez baliatuz
egindako esplorazio pertsonal paregabea, azken batetan. Jazz purua.
Barruko begia
THE
INWARD EYE Emmet Crowley gitarrajole britaniarrak konposatua da, eta Euskal Herriko jazz munduan erreferentziakoa
dugun Ander Garcia kontrabaxuarekin
interpretatua. Jazz garaikidearen ohiko
bideetatik haratago doan lana dugu The
Inward Eye, etiketa errazetatik ihesi.
Marco Martinez eta NOI
NOI jazzetik jaio
da, eta Pat Metheny dotorenearen
aztarna dauka, baina entzunaldi bakoitzean handiagoa eta zabalagoa da, berau
inspiratzen duten irudiekin bat egiten du, era berean irudi berriak sortu eta
iradokiz, eta era horretan Marco Martinez, eta solik Marco Martinez-en
obra bat da. Ez dago beste izenik jartzerik, edo beste edozein jar daiteke ere.
Mundu oso bat eratzen du. Betirako gozatzeko disko bat.
Josh Hoyer & Soul Colossal
Josh
Hoyerrek
sortu zuen Soul Colossal Lincoln blues 2012an, Nebraska hori
ospetsuan. Bost kideko talde saritu honek badu sona oneko musikaririk generoan:
Hoyerrekin batera (teklatuak/ahotsa), Blake DeForest (tronpeta), Mike
Keeling (baxua), Benjamin Kushner (gitarra) eta Harrison ElDorado
(bateria). Stax, Motown, Muscle Shoals, New Orleans, Filadelfia eta San
Franciscoko soinuetan inspiratuta, taldeak behin eta berriz zeharkatzen ditu
muga musikalak hala estiloan nola garaian. Eta emankizun guztietan batzen
ditu indarrak helburu jakin batekin: jendeak bere eguneroko arazoak une batez
ahaztea dantzan. Euskal Herriko birari Bergaran ekingo diote eta honekin bukatuko da Berumuga musika zikloa. Blues, Soul, eta Funk beroa zuzenean.
Hamar Urte Geroago
Miguel Salvadorrek mendiei eskaini die disko berria, haien
edertasun mugaezin eta lasaiari eta haien arrokek izkutatzen duten milurteko jakinduriari. Altxor errepikaezin,
pertsonal eta bakana igoera eta pasio bakoitzean eta beti eskuragarri, eskaini
nahi diogun ahalegin eta denboraren truke, besterik gabe. Inoiz asetzen ez
gaituzten berritasun itxuroso eta azkarren artean alde egiten digun denbora
preziatu hori hain zuzen ere. Zalantzarik gabe, mendien antzekoa da Miguel
Salvadorren musikaren portaera, egunero zeruertzean ikusten dugun eta dagoeneko
gure atentzioa deitzen ez duen mendi eder bat bezalaxe, hara azkeneko aldiz
noiz igo ginen ezin gogoraturik. Kasu honetan gainera, Jonathan Hurtado (piano), Marcelo Escrich (kontrabaxu) eta Gorka Iraundegi (bateria) moduko kide
fin eta apartak dituela. Aurtengo Gasteizko jazzaldian arrakastatsu aritu dira laurok.
ZINTZILIK
Familia
guztiarentzako musika ikuskizuna Gero
eta emakume gehiago dira frontwoman eta jazz musikari trebeak. Soraluzen ere.
Aldapeko Basque Latin Jazz
Euskal doinu herrikoiak son, runba, cha-cha-cha edota bolero erritmoz eta jazz
janzkeraz aurkeztuak. Laburrean eta funtsean, hori da “Iri barrenetik” eskaintzen duen nahasketa bitxia. Baina atentzioa eta kuriositatea pizteko aitzakia hutsa dela pentsatu aurretik, doinu kutsakorrez betetako bilduma fin honi merezi duen entzunaldia ematea komeni da. Aldapeko Basque Latin Jazz taldearen lehen emaitza.
Irakaslerik onena errepidea
Bilbon sortutako talde honek —Mario Gomezek (ahotsa eta gitarrak), Carlos Jover-ek (harmonika eta ahotsa),
Jorge Gomezek (bateria) eta Fabian Akarregi (kontrabaxua)— hamar urte luze daramatza lanean errespetuz
eta koherentziaz, 2014an taldearen izen bereko lana argitaratu zutenetik. Lehen
agermen hartan baserri blues klasikoen bilduma bikaina egin bazuten, 2017ko Jump
and Shout-ekin Chicagoko bluesetik, West Coastetik edo Jump Bluesetik jo
zuen, aurreko lanen zorroztasunean eta abesti originalez osaturiko diskoa
izatearen balio erantsiarekin. The Blues
Morning Singers adibide paradigmatikoa da: eskolarik onena oinez doan bidea
dute, eta irakaslerik onena errepidea, beti. Horren adibide Winding Road taldearen azken emaitza.
Abesti intimo eta indartsuak
Gorka Gaztanbide musikariaren ibilbidea luzeeta oparoa izan arren, beti egon izan da pittin
bat ezkutuan. Bere aztarna bilatzea ez da erraza, hainbat grabaketa
ezberdinetan sakabanatuta baitago. Broken
Brothers Brass Bandaren partaidetza da bere ezagunena, baina Adrian Royo Trio, Ennio Pinillos Quintet,
Javier Garayalde y los Sultanes del
Swing eta beste hainbat ekimenetan aurki daiteke bere ekarpen fina,
bigarren plano batetan beti. Baina ez oraingo honetan. Kontzertu eta grabaketa
haietan ikasi eta landutako ñabardura ederrenak gordetzen aritu izan balitz
bezala, gero grabaketa eta kontzertu guzi horien atsedenetan, ezkutuan, haietaz
baliatuz bere abestiak osatzen eta moldatzen eta entseiatzen aritu da, mimoz,
poliki, emeki, goxo eta arreta osoaz. Eta hauek argitaratzeko Txikizio Kuadrila osatu du.
Barrenak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan. The Belly.
Barruak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
SEDA. Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Cherry Boopers, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan. The Belly da estreineko diskoa.
Begin da hasiera. Ez galdu arrastoa…
Begin da
Irati
Bilbao bizi den espazioa, bere begian hartu ahal izan dituen une magiko
eta errepikaezinen multzo bat, nota artean dagoen misterioa argitzeko
gonbidapena: benetako jazz abeslariek
bakarrik trenka lezaketena. Xuxurlaka, isilpean
eta itxuraz lotsati hasten da disko hau, giro-musika atsegin moduan, arreta gehiegi
deitu nahi ez balu bezala. Baina konturatzerako zeure zentzu guziak gatibu
hartzen ditu. Azalean ahots-jazz klasiko eta pop ukituen arteko uztarketa
atsegin bat baino ez iruditu arren, berehala eta ñabardura bitxiak han eta
hemen azaltzen hasten diren neurrian egiten ari zaren edozein gauza alde batera
utzi eta aurkikuntza joko liluragarri horretara ematera baino beste
erremediorik ez duzu. Erabat azaldu ezinezkoa den magia berezi batez josita
dagoela ohartzerako mirari txiki honen atzean nor dagoen galdetuko diozu zeure
buruari, oso noizean behin ematen diren ekimen baten aurrean sentitzen bait zara
ordurako.
Beldurrik gabeko musika
Juanma
Dominguez, kontrabaxulariak, Aitor
Bravo bateria joleak eta Jorge
Fernandez pianistak banda izugarri gazte bat osatzen dute. Ondare
historikoaren ezagutza eta errespetu osoz, baina inoiz ez haren gatibu eta beti
ere usadio, forma eta hizkuntza ezberdinen arteko elkarrizketa askeari emanak.
Taldearen jardunean ez da zaila Bill Evans Trioren klasizismoaren oihartzunak,
“duende” flamenkoari egindako keinuak edo era guztietako pintzelkada
folklorikoak aurkitzea, baina, horren gainean, konposizioek espazio garden
zabal bat eskaintzen diote musikari, aire purua bete betean arnastu eta itsas
brisa gozo batek fereka dezan. Soinu bakoitzaz kristalezko argitasunez
gozatzeko aukera paregabe horretan, ezerezetik sortu eta itsas lerroan
desagertu arte entzuteko parada ederra daukagu. Diskoari dagokion denbora eta
arreta eskaintzea, belarri abenturazaleentzako opari bilakatzen da. Irudiak du izenburua No-Land Trio
Ez dago rock-and-rollik jarrerarik gabe.
Bateriak
eta gitarra bik osatzen dute King Kong Blues hirukotea. Berrehun kontzertutik
gora eman dituzte Frantzian, Holandan, Espainian, Portugalen, Euskal Herrian...
Fleshtones, Meteors, Black Diamond Heavies, Wampas, Wampas eta beste hainbat
talderen atariko gisa jardun dute.
Rock-bluesaren barruan ongi kokatuta, estiloan
Robert Johnsonengandik Jon Spencerrengana dabiltza, blues akustikotik hasita rock&roll
basatieneraino. Bordelen
bizi diren hiru musikari frantsesek osatzen dute taldea eta ¡Bam Bam! da euren bigarren diskoa.
Barrenak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan.