Albisteak
Barruko begia
THE
INWARD EYE Emmet Crowley gitarrajole britaniarrak konposatua da, eta Euskal Herriko jazz munduan erreferentziakoa
dugun Ander Garcia kontrabaxuarekin
interpretatua. Jazz garaikidearen ohiko
bideetatik haratago doan lana dugu The
Inward Eye, etiketa errazetatik ihesi.
Marco Martinez eta NOI
NOI jazzetik jaio
da, eta Pat Metheny dotorenearen
aztarna dauka, baina entzunaldi bakoitzean handiagoa eta zabalagoa da, berau
inspiratzen duten irudiekin bat egiten du, era berean irudi berriak sortu eta
iradokiz, eta era horretan Marco Martinez, eta solik Marco Martinez-en
obra bat da. Ez dago beste izenik jartzerik, edo beste edozein jar daiteke ere.
Mundu oso bat eratzen du. Betirako gozatzeko disko bat.
Josh Hoyer & Soul Colossal
Josh
Hoyerrek
sortu zuen Soul Colossal Lincoln blues 2012an, Nebraska hori
ospetsuan. Bost kideko talde saritu honek badu sona oneko musikaririk generoan:
Hoyerrekin batera (teklatuak/ahotsa), Blake DeForest (tronpeta), Mike
Keeling (baxua), Benjamin Kushner (gitarra) eta Harrison ElDorado
(bateria). Stax, Motown, Muscle Shoals, New Orleans, Filadelfia eta San
Franciscoko soinuetan inspiratuta, taldeak behin eta berriz zeharkatzen ditu
muga musikalak hala estiloan nola garaian. Eta emankizun guztietan batzen
ditu indarrak helburu jakin batekin: jendeak bere eguneroko arazoak une batez
ahaztea dantzan. Euskal Herriko birari Bergaran ekingo diote eta honekin bukatuko da Berumuga musika zikloa. Blues, Soul, eta Funk beroa zuzenean.
Hamar Urte Geroago
Miguel Salvadorrek mendiei eskaini die disko berria, haien
edertasun mugaezin eta lasaiari eta haien arrokek izkutatzen duten milurteko jakinduriari. Altxor errepikaezin,
pertsonal eta bakana igoera eta pasio bakoitzean eta beti eskuragarri, eskaini
nahi diogun ahalegin eta denboraren truke, besterik gabe. Inoiz asetzen ez
gaituzten berritasun itxuroso eta azkarren artean alde egiten digun denbora
preziatu hori hain zuzen ere. Zalantzarik gabe, mendien antzekoa da Miguel
Salvadorren musikaren portaera, egunero zeruertzean ikusten dugun eta dagoeneko
gure atentzioa deitzen ez duen mendi eder bat bezalaxe, hara azkeneko aldiz
noiz igo ginen ezin gogoraturik. Kasu honetan gainera, Jonathan Hurtado (piano), Marcelo Escrich (kontrabaxu) eta Gorka Iraundegi (bateria) moduko kide
fin eta apartak dituela. Aurtengo Gasteizko jazzaldian arrakastatsu aritu dira laurok.
ZINTZILIK
Familia
guztiarentzako musika ikuskizuna Gero
eta emakume gehiago dira frontwoman eta jazz musikari trebeak. Soraluzen ere.
Aldapeko Basque Latin Jazz
Euskal doinu herrikoiak son, runba, cha-cha-cha edota bolero erritmoz eta jazz
janzkeraz aurkeztuak. Laburrean eta funtsean, hori da “Iri barrenetik” eskaintzen duen nahasketa bitxia. Baina atentzioa eta kuriositatea pizteko aitzakia hutsa dela pentsatu aurretik, doinu kutsakorrez betetako bilduma fin honi merezi duen entzunaldia ematea komeni da. Aldapeko Basque Latin Jazz taldearen lehen emaitza.
Irakaslerik onena errepidea
Bilbon sortutako talde honek —Mario Gomezek (ahotsa eta gitarrak), Carlos Jover-ek (harmonika eta ahotsa),
Jorge Gomezek (bateria) eta Fabian Akarregi (kontrabaxua)— hamar urte luze daramatza lanean errespetuz
eta koherentziaz, 2014an taldearen izen bereko lana argitaratu zutenetik. Lehen
agermen hartan baserri blues klasikoen bilduma bikaina egin bazuten, 2017ko Jump
and Shout-ekin Chicagoko bluesetik, West Coastetik edo Jump Bluesetik jo
zuen, aurreko lanen zorroztasunean eta abesti originalez osaturiko diskoa
izatearen balio erantsiarekin. The Blues
Morning Singers adibide paradigmatikoa da: eskolarik onena oinez doan bidea
dute, eta irakaslerik onena errepidea, beti. Horren adibide Winding Road taldearen azken emaitza.
Abesti intimo eta indartsuak
Gorka Gaztanbide musikariaren ibilbidea luzeeta oparoa izan arren, beti egon izan da pittin
bat ezkutuan. Bere aztarna bilatzea ez da erraza, hainbat grabaketa
ezberdinetan sakabanatuta baitago. Broken
Brothers Brass Bandaren partaidetza da bere ezagunena, baina Adrian Royo Trio, Ennio Pinillos Quintet,
Javier Garayalde y los Sultanes del
Swing eta beste hainbat ekimenetan aurki daiteke bere ekarpen fina,
bigarren plano batetan beti. Baina ez oraingo honetan. Kontzertu eta grabaketa
haietan ikasi eta landutako ñabardura ederrenak gordetzen aritu izan balitz
bezala, gero grabaketa eta kontzertu guzi horien atsedenetan, ezkutuan, haietaz
baliatuz bere abestiak osatzen eta moldatzen eta entseiatzen aritu da, mimoz,
poliki, emeki, goxo eta arreta osoaz. Eta hauek argitaratzeko Txikizio Kuadrila osatu du.
Barrenak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan. The Belly.
Barruak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
SEDA. Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Cherry Boopers, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan. The Belly da estreineko diskoa.
Begin da hasiera. Ez galdu arrastoa…
Begin da
Irati
Bilbao bizi den espazioa, bere begian hartu ahal izan dituen une magiko
eta errepikaezinen multzo bat, nota artean dagoen misterioa argitzeko
gonbidapena: benetako jazz abeslariek
bakarrik trenka lezaketena. Xuxurlaka, isilpean
eta itxuraz lotsati hasten da disko hau, giro-musika atsegin moduan, arreta gehiegi
deitu nahi ez balu bezala. Baina konturatzerako zeure zentzu guziak gatibu
hartzen ditu. Azalean ahots-jazz klasiko eta pop ukituen arteko uztarketa
atsegin bat baino ez iruditu arren, berehala eta ñabardura bitxiak han eta
hemen azaltzen hasten diren neurrian egiten ari zaren edozein gauza alde batera
utzi eta aurkikuntza joko liluragarri horretara ematera baino beste
erremediorik ez duzu. Erabat azaldu ezinezkoa den magia berezi batez josita
dagoela ohartzerako mirari txiki honen atzean nor dagoen galdetuko diozu zeure
buruari, oso noizean behin ematen diren ekimen baten aurrean sentitzen bait zara
ordurako.
Beldurrik gabeko musika
Juanma
Dominguez, kontrabaxulariak, Aitor
Bravo bateria joleak eta Jorge
Fernandez pianistak banda izugarri gazte bat osatzen dute. Ondare
historikoaren ezagutza eta errespetu osoz, baina inoiz ez haren gatibu eta beti
ere usadio, forma eta hizkuntza ezberdinen arteko elkarrizketa askeari emanak.
Taldearen jardunean ez da zaila Bill Evans Trioren klasizismoaren oihartzunak,
“duende” flamenkoari egindako keinuak edo era guztietako pintzelkada
folklorikoak aurkitzea, baina, horren gainean, konposizioek espazio garden
zabal bat eskaintzen diote musikari, aire purua bete betean arnastu eta itsas
brisa gozo batek fereka dezan. Soinu bakoitzaz kristalezko argitasunez
gozatzeko aukera paregabe horretan, ezerezetik sortu eta itsas lerroan
desagertu arte entzuteko parada ederra daukagu. Diskoari dagokion denbora eta
arreta eskaintzea, belarri abenturazaleentzako opari bilakatzen da. Irudiak du izenburua No-Land Trio
Ez dago rock-and-rollik jarrerarik gabe.
Bateriak
eta gitarra bik osatzen dute King Kong Blues hirukotea. Berrehun kontzertutik
gora eman dituzte Frantzian, Holandan, Espainian, Portugalen, Euskal Herrian...
Fleshtones, Meteors, Black Diamond Heavies, Wampas, Wampas eta beste hainbat
talderen atariko gisa jardun dute.
Rock-bluesaren barruan ongi kokatuta, estiloan
Robert Johnsonengandik Jon Spencerrengana dabiltza, blues akustikotik hasita rock&roll
basatieneraino. Bordelen
bizi diren hiru musikari frantsesek osatzen dute taldea eta ¡Bam Bam! da euren bigarren diskoa.
Barrenak sutan eskatzen ez badizu, ez egin
Egonezina,
eklektikoa, ahots indartsuak eta eszenaratze leherkor batez lagundua, hainbat
proiektutan hartu du parte Virginia
Fernandezek urteetan zehar, Jardin Infierno, Toro y la Niña del Frenesí,
Doctor Deseo... eta J.O.E., Bonzos,
Mamba Beats, Virginia eta Los Machines bezalako taldeetan ibili
da. Eibarren jaiotako abeslari eta konpositore honen kurrikulum oparoa oso
estilo eta genero ezberdinez osatua da. Azken lana, kantu eta ideia bilduma
izan behar zuena, Seda ederrean
gauzatu da. Virginia Fernandez bera ahotsean, Mikel Caballero baxuan
(Gatibu), Felix Landa gitarran (Extremoduro), Galder Creo baterian
(Penadas), Pit Flanagan (Rubia, Garbayo) eta Martin Guevara (Capsula)
gitarra-jotzaileak ez ezik Joseba B.
Lenoir gitarra-jotzailea ere ondoan eduki du zuzeneko emanaldietan.
Bluesaren bidea ezagutu eta ibili
Orain hamar urte Bilbon sortua, Blues Morning
Singers taldeak Mississippiren eta Chicagoren erroetatik hasi zuen blueserako
bidaia. Taldeak konposizio zaina berritu du 2021era begira, material
freskoarekin. Eta erronka horren barruan dauzkagu Mario Gomez (ahotsa eta
gitarra), Carlos Jover (harmonika eta ahotsa), Fabian Akarregi (kontrabaxua). Abesti
berriei forma emateko Jorge Gomez (bateria) Javier Alzola (saxofoia) eta
Alberto Trigueros (teklatua) izan dituzte lagun. Gaztelupeko Hotsak diskoetxean
argitaratuko dute lan hau EP formatuan. Confusion Woman bideoaren bitartez hasi
da hedatzen diskoaren aurrerapena. Soinutegi berri osoan bezala, hainbat
baliabiderekin konbinatzen dituzte musikariok bluesaren erroak, generoari estutu
bat gehituz. Entzun besterik ez dago, adibidez, baxu boteretsu horiek.
Ingelesezko letraz, musikaren bidez gauzak, istorioak, sentsazioak eta
pentsamenduak adierazteko gogotan datoz. Leialtasunez eta zorroztasunez.
Herri musika jazzez jantzita
Euskal kantugintzako hainbat klasiko jazz
giroetara moldatzen ditu Haizea Martiartu, Markinako saxo jotzaile
gazteak. “Folketik Jazz Ensemblera” izenburua eman dio bere omenaldi disko
zoragarri honi. Kantu klasiko eta sinbolikoak bere konposizioekin nahastuz beste 9 musikari
gazteen laguntza izan du bilduma dotore hau atondu ahal izateko. Abangoardia,
tradizioa, herrikoia, unibertsala, jazz kosmiko edo zortziko xumea… ahaztu
ditzagun etiketak. Haizea Martiarturen magia, hitz batetan.
Blues Hotsak
Ez dira
musikarako garai onenak (aspaldikoa) baina aurrera egin beharra dago kultura zabaltzen
eta sortzaileak babesten. Bide horretatik, iaz hasitako Blues
Hotsak zikloaren bigarren edizioari ekingo diogu aurten
azaroan. Segurtasun neurriak zainduz eta entzulegoaren aforoa mugatuta. Oraingoan
gainera, hemengo eta hango blues onena emakumearen tratu txarren kontrako
borrokarekin bat eginez programazio sendoa osatu dugu Soraluzen (Gipuzkoa). (Sarrerak aurretik salgai)
Izaki elektrikoak
Inoizko zuhurren jokatu behar dugu bizitzen ari garen
egoera larrian, eta, beraz, osasun arauen barruan antolatutako baldintzetan
helarazi nahi ditugu herri kulturaren era guztiak. Zuzeneko musikaren
esperientzia berriro bizi ahal izatea, adibidez, emanaldiak esparru egokitan gozatuz.
Seres Electricos aurkeztuko du Capsulak:
bidaia onirikoan murgiltzera gonbidatzen gaitu, erretasun elektriko batean.
Anfetamiñaren Mugak
MUGA proiektua Xabier Montoiaren Anfetamiña liburutik abiatzen da. Berez, disziplina anitzeko ikuskizuna da. Poesia, musika eta ikus-entzunezkoak batzen dituen ekinaldi artistikoa, hain zuzen. Anfetamiña izan zen Xabier Montoiaren lehen poema liburua eta Alberto Gonzalez musikariak (Aterkings, Uler 600 edo 6nemen9 banden partaidea) kanta bihurtu. Horrez gain, proiektua burutzeko Iñigo Romera (Cancer Moon, El Inquilino Comunista…), Iñigo Eguillor (Gringo, Trampas…) eta Itziar Beristain (taldearen ahotsa) batu ditu. J.A. Goñi Areta Juxe argazkilaria izan da proiekzioen irudien egilea. Rock melodia berriak, ia berrogei urte dituzten poementzat. Hemen historia David Bowiek ilea moztu zuen egunean hasten da. Ostegunean zuzenean Bilbon Loraldia jaialdian Hi(zki)bridoak zikloaren barruan.
Bluesa zurekin Crusher
Guitar Crusher (benetako izena Sidney Selby) 82. urtearen hondarretan iritsi zen Berlinera
Nick Katzmanekin batean, eta orduko Mendebaldeko Berlinen Cottonwood kluba
inauguratu zuen. Garai hartan leku orotan aditzen zen “The
Midnite Rockers” taldeko aitzindari Guitar Crusherren ahots nahasi ezina.
Europara karrera berri bati ekiteko asmoz etorri bazen ere, Crusherrek luze
gabe ohartu zen inguru berri honetan ere liskarrak eta gatazkak gertatzen
zirela taldeetako kideen artean. Berlinen harreman hestua izan zuen urteetan Adrian Costa gitarristarekin eta Marcos Coll armonika jotzailearekin. Los Reyes del KO taldearen Hot Tin Roof diskoan parte hartu zuen eta ondoren bere grabazio mitikoen Blast From The Past bilduma argitaratu zuen. Berriki, 89. urte zituela hil da. Bluesa zurekin!!